روش های تست لوله

در مقاله های قبل درباره لوله گفتیم که لوله های فولادی، قطعاتی استوانه ای توخالی می باشند که کاربرد زیادی در انتقال گاز و مایعات دارند و در صنایع مختلفی از جمله صنعت آب و فاضلاب، صنعت کشاورزی، صنایع نفت و گاز نیز مورد استفاده قرار می گیرند. علاوه بر این، لوله ها با توجه به ویژگی ها، مواد به کار رفته در تولید و کاربردشان، به انواع مختلفی از جمله لوله های پلاستیکی، لوله های گازی ، لوله های گالوانیزه، لوله های اسپیرال، لوله های مبلی ، لوله های مانیسمان و لوله های جدار چاه نیز تقسیم بندی می شوند.
گاهی برا اینکه اطمینان پیدا کنیم که این لوله ها قادرند تحت تنش های محیطی مختلف به خوبی عمل کنند، لازم است قبل از استفاده، با یکسری روش ها، آن ها را آزمایش کرد. نکته قابل توجه این است که برخی از لوله ها ممکن است در برابر این آزمایش ها از خود واکنش نشان داده و خراب شوند، لذا باید با استفاده از روش هایی درست و مطمعن آن را تست کرد. در این مقاله قصد داریم با 4 روش تست لوله از جمله تست هیدرواستاتیک، تست اولتراسونیک، تست ضربه چارپی و بازرسی ذرات مغناطیسی آشنا شویم. پس با ما همراه باشید.

تست هیدرواستاتیک

روش هیدرواستاتیک که آزمایش افت فشار نیز نامیده می شود، نوعی آزمایش مخرب است که برای آزمایش خطر شکستگی و نشتی لوله هایی که جهت انتقال مایعات و گاز در یک فشار معین مورد استفاده قرار می گیرند، کاربرد دارد. زمانی که خطوط لوله بسته و تعمیرات بر روی آن ها انجام شد، با استفاده از این روش آنها را تست می کنند تا مشخص شود که این نوع از لوله ها همچنان برای استفاده عملیاتی تحت این شرایط مناسب هستند یا خیر.
در این روش، بازرس پس از پر کردن کامل مواد با آب و وکیوم هوای موجود، کل سیستم را تا 1.5 برابر حد فشار مجاز و طبق زمان تعیین شده، به مدت چند ساعت تحت فشار قرار می دهد. در طول این مدت، بازرسان با استفاده از مواد افزودنی به سیال مانند رنگ فلورسنت و یا ردیاب، به بررسی دقیق لوله از لحاظ نشتی و یا ترک خوردگی می پردازند.

تست اولتراسونیک

این روش، جهت تعین ضخامت دیواره و یا ساختار داخلی لوله مورد استفاده قرار می گیرند. اولتراسونیک به لرزش فرکانس هایی گفته می شود که بالاتر از محدوده شنوایی انسان (بیشتر 20 کیلو هرتز) است.
در این روش، موج صوتی اولتراسونیک را از طریق سطح لوله به آن منتقل میکنند و زمانی که این موج با رسانه ای مانند هوا برخورد کرد، به داخل دیواره های لوله (جایی که سرعت حرکت اندازه گیری می شود) نیز منعکس می شود. بنابراین با استفاده از این آزمایش، ضخامت، شکستگی های احتمالی و فرورفتگی های لوله را به تصویر می کشند.

تست ضربه چارپی

این روش معمولا در لوله هایی که دارای درز هستند و یا با خم شدن به یکدیگر متصل شده اند مورد استفاده قرار می گیرند و ماهیت کیفی نیز دارند. روش کار این آزمایش این است که سفتی و سختی لوله را اندازه گیری می کنند به این صورت که یک آونگ وزن دار در محیطی کنترل شده و در محلی که از ارتفاع تاب می خورد، نصب می شود و بر روی ماده اندازه گیری انرژی که توسط لوله جذب شده ضربه می زند.
یکی از مزیت های این روش، آسان و مقرون به صرفه بودن آن است و همچنین به تولید کنندگان این امکان را می دهد تا استحکام و کیفیت محصولات خود را به خوبی تعیین کنند.

بازرسی ذرات مغناطیسی

این روش، نوعی آزمایش غیر مخرب است که هر گونه نقص خطی موجود بر روی سطح و یا نزدیکی لوله را تشخیص می دهد. در این روش، بعد از تمیز کردن محیط مورد آزمایش و در صورت لزوم مغناطیس زدایی، با استفاده از یک آهنربای یوغی سفید رنگ قابل برداشت و جوهر مغناطیسی که حاوی آهن پودری بوده، بصورت سوسپانسیونی مایع بر روی سطح می ریزند. در مرحله ی بعد، ذرات به سمت نشت جذب شده و با جمع شدن در اطراف نقصی، آن را قابل مشاهده می کند.
این روش، این امکان را به تولیدکنندگان می دهد که ترک خوردگی، اتصالات با جوش ضعیف و مکان های مستعد شکستن را به راحتی شناسایی کنند.